Όταν ο κόσμος βγήκε έξω είδε το παιδί μέσα στα αίματα, ενώ ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί κάτω απο ποιές συνθήκες συνέβη το περιστατικό. Οι πρώτες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για αυτοκτονία. Και διαβάζω στο τρωκτικό κάτι, το οποίο ενστερνίζομαι πλήρως, γι' αυτό και το μεταφέρω: Πως έπεσε ένα παιδάκι 13 ετών από το μπαλκόνι και αυτοκτόνησε; Δεν πρέπει ούτε να το δεχόμαστε. Είναι φρικτό. Τι θα πει δέχθηκε πιέσεις από τους γονείς του; Να το χέσουμε το σχολείο αν είναι να χάνονται ψυχές. Ένας 13χρονος βουτάει στο κενό λες και είναι ...ώριμος να ξέρει τι κάνει. Αν και όσοι αυτοκτονούν δεν ξέρουν τι κάνουν. Έλειπαν οι γονείς του και το παιδί βούτηξε από τον 7ο όροφο στο κενό. Απίστευτο. Οι σκηνές που έχει ένα 13χρονο από που μπορεί να είναι; Από την τηλεόραση και το σχολείο του. Πέρα από την οικογένεια του. Αυτές είναι οι εικόνες. Η κοινωνία είναι τόσο γρήγορη που δεν παίρνουμε χαμπάρι τι γίνεται. Βλέπουμε τους βαθμούς των παιδιών, σχολιάζουμε και αυτό είναι όλο. Όπως το ανέκδοτο που ρωτάει το παιδί και ο μπαμπάς διαβάζει εφημερίδα και δεν του απαντάει. Και όταν συνεχίζει παρεμβαίνει η μαμά να σταματήσει να ρωτάει λέει ο μπαμπάς: "Άστο να ρωτήσει. Αν δεν ρωτήσει πως θα μάθει"; Σε λίγες σειρές είναι όλη η ζωή μας. Δήθεν ενδιαφέρον και κατά βάθος αδιαφορία. ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση από το σήριαλ "Χαρά αγνοείται" δεν υπάρχει. Μετά τον θάνατο της χαράς η γονείς μαθαίνουν τι έκανε που τραβιόταν και με ποιους είχε σχέση. Σαν να μην ήταν παιδί τους. Σαν να μην το γνώριζαν. Και μην πείτε ότι είναι σήριαλ. Είναι ακριβώς ότι συμβαίνει στην ζωή μας.
http://nostou-algos.pblogs.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου